Life, Science and Fiction

  Στην πρωινή συνεδρίαση σήμερα 12.12.2012, μετά την αισιόδοξη νότα και τον πολύ ευχάριστο χαιρετισμό που απηύθυνε η κυρία Πασχαλίδου, Αντιδήμαρχος Νεότητας, Αθλητισμού και Εθελοντών κι έπειτα από τον χαιρετισμό του Πρύτανη κ.Μυλόπουλου που μίλησε για τον "θάνατο του παλιού" και για μια νέα αρχή, ο λόγος του αναπληρωτή καθηγητή φιλοσοφίας Γ.Ζωγραφίδη για τον εκλιπόντα -το περασμένο καλοκαίρι- λέκτορα φιλοσοφίας Επαμεινώνδα Βαμπούλη στην μνήμη του οποίου είναι αφιερωμένο το Συνέδριο, διαμόρωσε και το συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα για το υπόλοιπο της ώρας. Το θέμα του Συνεδρίου, βαρύ από μόνο του - αν και βεβαίως εξαιρετικά ενδιαφέρον- φορτίστηκε με το ανθρώπινο συναίσθημα του πόνου της απώλειας. Μέσα σε εκείνη την αίθουσα νιώσαμε τόσο άνθρωποι όσο ποτέ άλλωτε. Αντιληφθήκαμε τη μηδαμινότητα της ύπαρξης μας και την ουσία της ζωής που είναι... το ζην. Την σειρά ομιλιών άνοιξε ο αγαπημένος σε όλους καθηγητής Φυσικής και συγκεκριμένα του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρον

Trees are sanctuaries.    Whoever knows how to listen to them,  can learn the truth.   Herman Hesse

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Μια μούμια 3.000 χρόνων που βρέθηκε σε βαλτώδη περιοχή της Ιρλανδίας, στην κομητεία Λαίς, θεωρείται πως είναι βασιλιάς της Εποχής του Σιδήρου ο οποίος είχε θυσιαστεί από τους συμπατριώτες του. Τα πολλαπλά κοψίματα μαρτυρούν ότι το θύμα είχε κοπεί τελετουργικά, σύμφωνα με τον «τριπλό θάνατο» κατά τον οποίο ο θυσιαζόμενος έπρεπε να πεθάνει με τρεις διαφορετικούς τρόπους διαδοχικά: Απαγχονισμό, συνήθως σε δέντρο, πνιγμό και τέλος τον τελικό τραυματισμό με δόρυ ή ξίφος ή χτύπημα με άλλου είδους όπλο. Σύμφωνα με την Kελτική παράδοση, οι τρεις αυτοί διαφορετικοί τρόποι αντανακλούσαν τις τρεις διαφορετικές ιδιότητες του θεού ή της θεάς στην οποία προσφερόταν το σώμα. Οι τελετουργικές θυσίες τελούνταν από δρυΐδες ιερείς και λέγεται ότι αποτελούσαν έναν τρόπο να τρέφεται η Θεά γη που χρειαζόταν συνεχώς νέα σώματα ώστε να πάρει κάποια στιγμή μορφή. Όσον αφορά τις θυσίες βασιλέων, μάς είναι γνωστή η παράδοση κατά την οποία όταν ένας βασιλιάς άρχιζε να γερνά, θ