Life, Science and Fiction

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Η παράξενη αυτή τεχνική μουμιοποίησης αποτελεί την απόλυτη πράξη αυταπάρνησης και είναι ένα από τα πιο ακατανόητα τελετουργικά. Η διαδικασία της «αυτομουμιοποίησης» είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει η λέξη. Επί τρία ολόκληρα χρόνια οι βουδιστές μοναχοί και ιερείς που τελούσαν αυτό το τελετουργικό τηρούσαν μια ειδική δίαιτα που αποτελούνταν από καρύδια και σπόρους, ενώ εφάρμοζαν αυστηρή σωματική δραστηριότητα που εξαφάνιζε κάθε ίχνος λίπους από το σώμα τους. Έπειτα τρέφονταν μόνο με φλούδες και ρίζες για άλλα τρία χρόνια και έπιναν δηλητηριώδες τσάι που φτιάχνονταν από την σάρκα του δέντρου Urushi, ουσία που χρησιμοποιούσαν συνήθως ως βερνίκι για τα μπολάκια φαγητού. Αυτό προκαλούσε εμετό και ραγδαία απώλεια των σωματικών υγρών αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι σκότωνε όλα τα βακτήρια που προκαλούν την αποσύνθεση του σώματος μετά τον θάνατο. Τελικά, ο μουμιοποιημένος μοναχός κλειδωνόταν σε έναν πέτρινο τάφο όπου χωρούσε ίσα ίσα και στεκόταν ακίνητος σε

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Οι κελτικές ρίζες του Halloween Οι πιο σημαντικοί εορτασμοί των Κελτών λάμβαναν χώρα κατά τις ημέρες που άρχιζαν οι εποχές, δηλαδή στις αρχές Νοεμβρίου, Φεβρουαρίου, Μαΐου και Αυγούστου. H πρώτη από αυτές ήταν το Samhain (“ Νοέμβρης ”ή “ τέλος καλοκαιριού” ), η σημερινή εορτή των Αγίων Πάντων, ευρύτερα γνωστή ως Halloween. Η αρχαία γιορτή του Samhain σηματοδοτούσε το τέλος του καλοκαιριού και την αρχή του κελτικού Νέου Έτους. Τον θάνατο δηλαδή μιας εποχής και τη γέννηση μιας άλλης (του χειμώνα). Ο θάνατος Σύμφωνα με τον μύθο, τη νύχτα του Samhain, της 31ης Οκτωβρίου, Γιορτής των Νεκρών, οι θεοί κατέβαιναν στη γη, για να προκαλέσουν αναστάτωση στους ζωντανούς. Το "πέπλο" που χώριζε τους δύο κόσμους εκείνη τη νύχτα γινόταν πολύ λεπτό και διαπερατό. Αρχικά  η γιορτή  γινόταν προς τιμή του θανάτου του Ηλιακού Θεού και της μετάβασής του στις σκοτεινές χώρες του "Κάτω Κύματος" όπου έπειτα κατοίκησε ως “Κύριος του Θα

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Αλλόκοτη ταφική πρακτική ή δεισιδαιμονία; Είναι τα ερωτήματα που αυτόματα εγείρονται όταν κανείς έρχεται αντιμέτωπος με την ανακάλυψη των αρχαιολόγων σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής:  Συνθλιμμένα κρανία που χρονολογούνται στη Λίθινη Εποχή, αποσπασμένα από το υπόλοιπο σώμα, μια πράξη που συνέβη αρκετά χρόνια μετά την ταφή των συγκεκριμένων νεκρών... Τα 10.000 ετών κρανία (β’ μισό της ένατης χιλιετίας π.Χ.) που βρέθηκαν θαμμένα κάτω από έναν αρχαίο οι οικισμό της Συρίας στο Tell Qarassa (όπως όλα τα υπόλοιπα ευρήματα σε άλλες περιοχές σε Ανατολή και Ευρώπη, έτσι και αυτά ήταν τοποθετημένα κάτω από ακμάζων οικισμό) βρέθηκαν αποκομμένα από τα σώματα, ενώ στην περιοχή του προσώπου είχαν ένα μεγάλο βαθούλωμα από την σύνθλιψη του μπροστινού μέρους του κρανίου. Φαίνεται μάλιστα ότι τα κρανία είχαν εκταφεί και αποσπαστεί από το σώμα αρκετά χρόνια μετά την ταφή τους.    Σύμφωνα με τον Juan José Ibañez από το ισπανικό Εθνικό Σ