Life, Science and Fiction

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Αλλόκοτη ταφική πρακτική ή δεισιδαιμονία; Είναι τα ερωτήματα που αυτόματα εγείρονται όταν κανείς έρχεται αντιμέτωπος με την ανακάλυψη των αρχαιολόγων σε διάφορα μέρη της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής:  Συνθλιμμένα κρανία που χρονολογούνται στη Λίθινη Εποχή, αποσπασμένα από το υπόλοιπο σώμα, μια πράξη που συνέβη αρκετά χρόνια μετά την ταφή των συγκεκριμένων νεκρών... Τα 10.000 ετών κρανία (β’ μισό της ένατης χιλιετίας π.Χ.) που βρέθηκαν θαμμένα κάτω από έναν αρχαίο οι οικισμό της Συρίας στο Tell Qarassa (όπως όλα τα υπόλοιπα ευρήματα σε άλλες περιοχές σε Ανατολή και Ευρώπη, έτσι και αυτά ήταν τοποθετημένα κάτω από ακμάζων οικισμό) βρέθηκαν αποκομμένα από τα σώματα, ενώ στην περιοχή του προσώπου είχαν ένα μεγάλο βαθούλωμα από την σύνθλιψη του μπροστινού μέρους του κρανίου. Φαίνεται μάλιστα ότι τα κρανία είχαν εκταφεί και αποσπαστεί από το σώμα αρκετά χρόνια μετά την ταφή τους.    Σύμφωνα με τον Juan José Ibañez από το ισπανικό Εθνικό Σ

της Ευλαμπίας Τσιρέλη Μια αναδρομή στα λόγια των κυριοτέρων μελετητών της θρησκείας προς διερεύνηση της φράσης του Sir Samuel Baker (1866) για τους λαούς βόρεια του Νείλου: «Δεν πιστεύουν σε κάποιο ανώτερο ον, ούτε έχουν κάποια μορφή λατρείας, ούτε φωτίζεται το σκοτάδι στο μυαλό τους από κάποια πρόληψη». Προσηλυτισμός και αντίσταση Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές, οι έμποροι, οι κατακτητές και οι διοικητές των αποικιών λειτούργησαν με μια ιδεολογία εδαφικής επέκτασης και διαπολιτισμικής άρνησης που ενσωματώθηκε βαθιά στον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης και συναλλαγής με τον υπόλοιπο κόσμο. Σύμφωνα με τον φιλόσοφο των αρχών του δεκάτου ενάτου αιώνα G . W . F . Hegel , όλα τα μεγάλα έθνη «αναζητούν διέξοδο προς τη θάλασσα», επειδή, «η θάλασσα παρέχει τα άμεσα για την αποικιακή δραστηριότητα –σποραδική ή συστηματική- στην οποία οδηγείται η ώριμη κοινωνία των πολιτών». Στις αποικίες ωστόσο οι γηγενείς ανέπτυξαν ένα φάσμα στρατηγικών για την αντιμετώπιση αυτών των ευρωπαϊκών εδ

  Οι Ούρος (Uros) είναι μια φυλή παλαιότερη των Ίνκας, που ζουν σε σαράντα δύο τεχνητά πλωτά νησιά στη λίμνη Τιτικάκα, στο Περού και τη Βολιβία. Αποκαλούν τους εαυτούς τους Lupihaques = Γιοι του Ήλιου και θεωρούνται απόγονοι των αρχαίων Ούρος, που είναι η πρώτη μεγάλη εθνική ομάδα που εγκαταστάθηκε στις Άνδεις, ενώ η προέλευση και την καταγωγή τους αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας σε πολλούς ακαδημαϊκούς κύκλους. Σύμφωνα με τον μύθο, οι Ούρος κατάγονται από μια χιλιετή πόλη και τους ανήκει το νερό και η λίμνη (Τιτικάκα). Πιστεύουν ότι έχουν μαύρο αίμα, διότι δεν νιώθουν το κρύο. Παρά το γεγονός ότι οι Ούρος σήμερα μοιράζονται κοινές καταγωγές με τους γύρω πληθυσμούς των Άνδεων, έχουν διατηρήσει τη δική τους αποκλίνουσα γενετική καταγωγή τους, καθώς και τον πολιτισμό και τα έθιμα. Ωστόσο η προέλευση των γονιδίων τους αποτελεί αντικείμενο διαμάχης. Σύμφωνα με ορισμένους ανθρωπολόγους , οι Ούρος είναι απόγονοι των πρώτων αποίκων του οροπεδίου των Άνδεων). Οι Ούρος του Περού