Το παρεκκλήσι των οστών - Capela dos Ossos


της Ευλαμπίας Τσιρέλη
Το παρεκκλήσι Capela dos Ossos, ή το παρεκκλήσι των οστών, βρίσκεται δίπλα από την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου στην μεσαιωνική πορτογαλική πόλη Evora. Κατασκευάστηκε τον 16 αιώνα με πρωτοβουλία ενός φραγκισκανού  μοναχού που ήθελε να τονίσει την ματαιότητα αυτού του κόσμου. Η επιγραφή στην είσοδο το λέει ξεκάθαρα: 
Nós ossos que aqui estamos pelos vossos esperamos, δηλαδή,  Εμείς τα κόκαλα που είμαστε εδώ, περιμένουμε τα δικά σου.


Τον 16ο αιώνα, στην Evora υπήρχαν περίπου 43 νεκροταφεία που είχαν καταλάβει πολλά στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης. Τότε οι αρχές αποφάσισαν να καταστρέψουν κάποια από αυτά. Μπροστά στον κίνδυνο να εκταφούν όμως και τα κόκαλα 5.000 μοναχών η εκκλησία αποφάσισε να μεταφέρει τα λείψανα στο παρεκκλήσι για να σώσει τις ψυχές τους.




Οι μοναχοί που ζούσαν στο παρεκκλήσι βρήκαν καλύτερη την ιδέα να τοποθετήσουν τα λείψανα στους τοίχους αντί να τα κρύψουν πίσω από κλειστές πόρτες. Πίστευαν ότι οι επισκέπτες αντικρίζοντας τα οστά θα καταλάβουν πόσο κοντά είναι ο θάνατος και θα καταλάβουν ότι ζουν σε ένα πρόσκαιρο υλικό κόσμο.


Η εκκλησία είναι ένα αριστούργημα όπως μπορείτε να δείτε και σίγουρα φτιάχτηκε με πολύ μεράκι και αγάπη. Η ομορφιά μπορεί να βρίσκεται παντού…




http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=wqm_GEJR76M
www.dingo.gr
www.paraxeno.gr

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τσιγγάνοι, οι αιώνιοι ταξιδευτές.

Εικόνα
της Ευλαμπίας Τσιρέλη "Είχανε το φέρσιμο των δένδρων/ και των κυμάτων/ που δέχονται τον άνεμο/ και τη βροχή/ δέχονται τη νύχτα και τον ήλιο/ χωρίς ν’ αλλάζουν/ μέσα στην αλλαγή " Γιώργος Σεφέρης.  "Έχω σύνορα τ’ αστέρια και πατρίδα μου τη γη…" (Ξ. Φιλέρης)   Γλώσσα και καταγωγή Γνωρίζουμε όλοι τους παράξενους Τσιγγάνους. Είναι εκείνοι οι γεμάτοι πάθος άνθρωποι, οι φωνακλάδες, που μπλέκονται σε φασαρίες, οι «αναρχικοί», που αμολάνε τα παιδιά τους ξυπόλυτα κι αδέσποτα να τρέχουν ελεύθερα στους δρόμους, οι παμπόνηροι, οι κάτοχοι των Datsun φορτωμένα με χαλιά και καρέκλες, οι «διαφορετικοί». Οι Τσιγγάνοι στην Ελλάδα είναι διαφόρων φυλών, και διακρίνονται ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους, την πορεία που ακολούθησαν μετέπειτα, τη γενιά τους, τη διάλεκτό τους, το επαγγέλμα, τον τρόπο ζωής (νομάδες, εδραίοι, ημινομάδες). Μιλούν την παραδοσιακή διάλεκτο της Ρομανί (ή Ρομανές, «romani chib»), η οποία δεν είναι γραπτή γλώσσα και εικάζεται ότι προέ
Διαβάστε περισσότερα

Οδοιπορικό στην Άνω Σκοτίνα. Οι τοιχογραφίες της Κόλασης.

Εικόνα
της Ευλαμπίας Τσιρέλη H Άνω (Παλαιά) Σκοτίνα βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Ολύμπου, σε υψόμετρο 900 μέτρων περίπου. Η δημιουργία του οικισμού τοποθετείται χρονικά γύρω στον 16 ο αιώνα.  Η πλατεία και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Εκεί ψηλά, φαινόταν μόνο το πέπλο των λευκών νεφών να σκεπάζει ό,τι υπήρχε από κάτω. Πάνω απ’ την πραγματικότητα, πάνω απ’ τον πολιτισμό, έμεινε το αυθεντικό, το ονειρικό. Η φύση είχε ντυθεί τα ομορφότερα πρωτανοιξιάτικα χρώματα και ο ήλιος έγλυφε απαλά τις επιφάνειες των υγρών δέντρων. Ελεύθερα άλογα βοσκούσαν εδώ κι εκεί, μικρά φίδια λιάζονταν πάνω στις πέτρες, ενώ όμορφες χελώνες περπατούσαν βαριεστημένα στα στενά μονοπάτια. Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Στη μέση της πλατείας, η οικεία εικόνα του αιωνόβιου πλατάνου με την τεράστια κουφάλα και την πηγή στις ρίζες του να αναβλύζει κρυστάλλινο το νερό του Ολύμπου. Δίπλα, ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κτισμένος το 1862 όπως μαρτυρεί μια ξύλινη επιγραφή στην κορυ
Διαβάστε περισσότερα

Τα Στοιχειά της Σαμοθράκης

Εικόνα
{Τα παρακάτω πρωτοδημοσιεύτηκαν το 2005} Στης Σαμοθράκης τις ακτές,  φυσά ένας τρομερός αέρας∙  γέμισε ο τόπος μυρωδιές,  ταράζονται οι φυλλωσιές  και άλλαξε η ροή της μέρας.  Σαν μυστικά από αλλού  ψιθύρισε η θάλασσά της  και σαν τα κύματα βροντούν,  πάνω στα βότσαλα ηχούν,  αρχαίοι ύμνοι στα ρηχά της.  Καβείρων θρύλοι χάνονται  στα άδυτα των φαραγγιών της  και στα ψηλά των ποταμών,  ΄λαφροπατημασιές χορών,  των Νηρηίδων, των παιδιών της.  Ποια δάση, ποιες βουνοκορφές  περπάτησαν οι μυημένοι…  Σε ποιους βωμούς, σε ποια ιερά  θυσίασαν εκστατικά  σ’ αυτή τη γη τη μαγεμένη. Ποιοι δαίμονες και ποιοι θεοί  την έσπειραν με αγιοσύνη…  Αχ δε χωρούν εδώ θνητοί!  Αμύητοι, περαστικοί, που της ταράζουν τη γαλήνη. © Ευλαμπία Τσιρέλη  Το καράβι πλησίαζε στο λιμάνι ενός επιβλητικού βουνού στη μέση της θάλασσας. Το τρομερό όρος Σάος ορθωνόταν προκλητικά κι ένιωσα ένα αεράκι να μου μεταφέρει τους ψιθύρους του. «Εξερεύνησέ με». Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που
Διαβάστε περισσότερα