Eαρινή Ισημερία: Το φαινόμενο και οι Παραδόσεις που την συνοδεύουν.

της Ευλαμπίας Τσιρέλη

 

Το φαινόμενο


Ως ισημερία αναφέρεται η στιγμή κατά την οποία ο Ήλιος διασχίζει τον ουράνιο ισημερινό. Στη συγκεκριμένη στιγμή ο Ήλιος μεσουρανεί κατακόρυφα στον ισημερινό της γης, με αποτέλεσμα η νύχτα και η ημέρα να έχουν ίση διάρκεια σε οποιοδήποτε σημείο της γήινης επιφάνειας. Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές κάθε χρόνο (περίπου στις 20 Μαρτίου και στις 22 Σεπτέμβριου). 

Το όνομα "ισημερία", προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "ίσος" και "ημέρα", ενώ το διεθνές αντίστοιχο όνομα, "equinox" προέρχεται από το λατινικό aequus (ίσος) και nox (νύχτα), καθώς κατά την ισημερία, η νύκτα και η ημέρα έχουν περίπου το ίδιο χρονικό μήκος.

Το φαινόμενο της ισημερίας παρουσιάζεται σε όλους τους πλανήτες κάθε ηλιακού συστήματος οι οποίοι παρουσιάζουν κλίση του άξονα περιστροφής ως προς το επίπεδο περιφοράς.

Η παράδοση, η θεά και τα αυγά


Οι Κέλτες, λαός που τίμησε με το παραπάνω το φαινόμενο της ισημερίας, ονόμαζαν αυτή τη μέρα Alban Eiler, που σημαίνει Φως της Γης. Θεωρούσαν την πρώτη μέρα της Άνοιξης ιερή και μαγική στιγμή, καθώς επίσης και μέγα εορτασμό της θαυματουργής ισορροπίας της φύσης και της ζωής και του κύκλου της ανανέωσης.   

Κατά την εαρινή ισημερία πίστευαν ότι ο νεαρός θεός Ήλιος γιορτάζει τον ιερό του γάμο με τη νεαρή θεά που φέρνει την άνοιξη, η οποία ξυπνά από τον βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο της. Αυτή τη θεά τα Γερμανικά φύλα την ονόμαζαν Ostara και οι Σάξονες Eostre. Ήταν η θεά της γονιμότητας, της άνοιξης και της αυγής. Πολλοί πιστεύουν ότι από το όνομά της προέρχεται και το αγγλικό Easter (Πάσχα).

Σε πολλούς λαούς, η γιορτή της άνοιξης συνοδευόταν με την διακόσμηση και την βρώση αυγών, που αποτελούσαν πάντα σύμβολο ανανέωσης της ζωής ή την κατοικία της ψυχής. 

Το αυγό, το σύμβολο της Eostre συμβόλιζε την ολότητα και τη γονιμότητα. (Η γυναικεία ορμόνη οιστρογόνο-estrogen, επίσης, οφείλει την ονομασία της στη θεά). Ο κρόκος του αυγού συμβόλιζε τον ηλιακό θεό, ενώ το ασπράδι του την «λευκή θεά», όπως επίσης συνήθιζαν να αποκαλούν την Eostre. Αυγά προσφέρονταν στη γη για να διασφαλίσουν τη γονιμότητα και την πλούσια σοδειά.

Το βάψιμο και η διακόσμηση των αυγών που συνηθίζουμε το Πάσχα, αποτελεί άλλη μια εξέλιξη αρχαίων εθίμων που ταξιδεύουν και μεταλλάσσονται στους αιώνες. 

Ο λαγός του Πάσχα (Easter Bunny) που είναι μια μορφή που πιο συχνά συναντούμε στη Δύση, αποτελεί και πάλι ένα εξελιγμένο σύμβολο του Παγανισμού, καθώς, παραδοσιακά, οι θεές μεταμορφώνονταν σε λαγούς αφού ο λαγός θεωρούνταν ιερό ζώο, λόγω της γονιμότητάς του αυτή την περίοδο.

Θάνατος και Ανάσταση

Ο μήνας Μάρτιος, ως μήνας της εαρινής ισημερίας, έχει λάβει πολλές ιδιότητες και τιμές. Μεγάλοι πολιτισμοί τοποθέτησαν την αρχή του έτους κατά τον μήνα Μάρτιο, όπως οι Ρωμαίοι και οι Πέρσες, ενώ σε άλλους ο Μάρτιος έχει συνδεθεί με την ανάσταση αρχαίων θεών που είχαν να κάνουν με την ανανέωση του ετήσιου κύκλου, όπως ο Άττις, ο Άδωινις, ο Όσιρις και ο Διόνυσος, αλλά και γυναικείες θεότητες, όπως η Ινάννα και η Ιστάρ. Όλοι/ες τους παραδοσιακά πέθαιναν και ξαναγεννιόνταν κάθε χρόνο, συμβολίζοντας την αναγέννηση της φύσης. 

 
Μέσα στον Μάρτιο λοιπόν, μπορούμε να φυτέψουμε σπόρους, να φροντίσουμε τη γη, να καθαρίσουμε το πνεύμα μας και το σώμα μας και να ετοιμαστούμε για μια γόνιμη χρονιά, γεμάτη σοφία, αγάπη και καθαρότητα ψυχής και σώματος.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τσιγγάνοι, οι αιώνιοι ταξιδευτές.

Εικόνα
της Ευλαμπίας Τσιρέλη "Είχανε το φέρσιμο των δένδρων/ και των κυμάτων/ που δέχονται τον άνεμο/ και τη βροχή/ δέχονται τη νύχτα και τον ήλιο/ χωρίς ν’ αλλάζουν/ μέσα στην αλλαγή " Γιώργος Σεφέρης.  "Έχω σύνορα τ’ αστέρια και πατρίδα μου τη γη…" (Ξ. Φιλέρης)   Γλώσσα και καταγωγή Γνωρίζουμε όλοι τους παράξενους Τσιγγάνους. Είναι εκείνοι οι γεμάτοι πάθος άνθρωποι, οι φωνακλάδες, που μπλέκονται σε φασαρίες, οι «αναρχικοί», που αμολάνε τα παιδιά τους ξυπόλυτα κι αδέσποτα να τρέχουν ελεύθερα στους δρόμους, οι παμπόνηροι, οι κάτοχοι των Datsun φορτωμένα με χαλιά και καρέκλες, οι «διαφορετικοί». Οι Τσιγγάνοι στην Ελλάδα είναι διαφόρων φυλών, και διακρίνονται ανάλογα με τον τόπο καταγωγής τους, την πορεία που ακολούθησαν μετέπειτα, τη γενιά τους, τη διάλεκτό τους, το επαγγέλμα, τον τρόπο ζωής (νομάδες, εδραίοι, ημινομάδες). Μιλούν την παραδοσιακή διάλεκτο της Ρομανί (ή Ρομανές, «romani chib»), η οποία δεν είναι γραπτή γλώσσα και εικάζεται ότι προέ...
Διαβάστε περισσότερα

Οδοιπορικό στην Άνω Σκοτίνα. Οι τοιχογραφίες της Κόλασης.

Εικόνα
της Ευλαμπίας Τσιρέλη H Άνω (Παλαιά) Σκοτίνα βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Ολύμπου, σε υψόμετρο 900 μέτρων περίπου. Η δημιουργία του οικισμού τοποθετείται χρονικά γύρω στον 16 ο αιώνα.  Η πλατεία και ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Εκεί ψηλά, φαινόταν μόνο το πέπλο των λευκών νεφών να σκεπάζει ό,τι υπήρχε από κάτω. Πάνω απ’ την πραγματικότητα, πάνω απ’ τον πολιτισμό, έμεινε το αυθεντικό, το ονειρικό. Η φύση είχε ντυθεί τα ομορφότερα πρωτανοιξιάτικα χρώματα και ο ήλιος έγλυφε απαλά τις επιφάνειες των υγρών δέντρων. Ελεύθερα άλογα βοσκούσαν εδώ κι εκεί, μικρά φίδια λιάζονταν πάνω στις πέτρες, ενώ όμορφες χελώνες περπατούσαν βαριεστημένα στα στενά μονοπάτια. Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Στη μέση της πλατείας, η οικεία εικόνα του αιωνόβιου πλατάνου με την τεράστια κουφάλα και την πηγή στις ρίζες του να αναβλύζει κρυστάλλινο το νερό του Ολύμπου. Δίπλα, ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, κτισμένος το 1862 όπως μαρτυρεί μια ξύλινη επιγραφή στην ...
Διαβάστε περισσότερα

Τα Στοιχειά της Σαμοθράκης

Εικόνα
{Τα παρακάτω πρωτοδημοσιεύτηκαν το 2005} Στης Σαμοθράκης τις ακτές,  φυσά ένας τρομερός αέρας∙  γέμισε ο τόπος μυρωδιές,  ταράζονται οι φυλλωσιές  και άλλαξε η ροή της μέρας.  Σαν μυστικά από αλλού  ψιθύρισε η θάλασσά της  και σαν τα κύματα βροντούν,  πάνω στα βότσαλα ηχούν,  αρχαίοι ύμνοι στα ρηχά της.  Καβείρων θρύλοι χάνονται  στα άδυτα των φαραγγιών της  και στα ψηλά των ποταμών,  ΄λαφροπατημασιές χορών,  των Νηρηίδων, των παιδιών της.  Ποια δάση, ποιες βουνοκορφές  περπάτησαν οι μυημένοι…  Σε ποιους βωμούς, σε ποια ιερά  θυσίασαν εκστατικά  σ’ αυτή τη γη τη μαγεμένη. Ποιοι δαίμονες και ποιοι θεοί  την έσπειραν με αγιοσύνη…  Αχ δε χωρούν εδώ θνητοί!  Αμύητοι, περαστικοί, που της ταράζουν τη γαλήνη. © Ευλαμπία Τσιρέλη  Το καράβι πλησίαζε στο λιμάνι ενός επιβλητικού βουνού στη μέση της θάλασσας. Το τρομερό όρος Σάος ορθωνόταν ...
Διαβάστε περισσότερα